Van de jungle tot de bergen

Het is vandaag alweer maandag 3 april, wat gaat de tijd ontzettend snel. Om 9.50 uur kwam ik aan op de school en tot mijn verbazing was er iemand behalve één man. Hij vertelde mij dat de school vandaag dicht zat omdat er een festival plaats vond. Vandaag was het dus een relax dagje met veel zon, tegen 11.00 uur was het al namelijk al 25 graden. Aan het eind van de middag hebben Ama en ik de slaapkamer verbouwd, het kastje gaat van links naar rechts in de kamer. Ama vind rechts uiteindelijk toch mooier dus dat wordt gedaan. Even later als ik uit de keuken kom staat het kastje op nog weer aan andere plek . Morgen komt er een nieuwe vrijwilliger voor twee maand ons vergezellen.

Vandaag (dinsdag 4 april) is ereen nieuwe Nederlandse vrijwilliger aangekomen in Kathmandu. Hij verblijft de aankomende weken ook bij ama en ba. Na het werk ben ik naar het huis van Maud en Sanju gegaan om daar mijn backpack te pakken voor de aankomende 9 dagen in Chitwan en Pokara.

Woensdag 5 april
Om 4.20 uur ging de wekker af om tegen 5.00 uur de taxi te nemen richting het busstation van Kathmandu. Hoewel het zo vroeg was kon je in een t-shirt buiten lopen. Op de straten waren de vrouwen al bezig alle groenten aan het sorteren om vervolgens aan de straat te kunnen verkopen. Bij de taxistandplaats brandt er van één taxi maar licht. Na op het raam te hebben geklopt schrikt de man wakker. Ik heb echt geen idee hoe lang hij al in de auto lag te slapen maar het stonk behoorlijk muf. Tegen 5.30 uur arriveer ik bij de toeristen bussen waar de bus tegen 6.00 uur weg rijdt. Na een rit van 8 uur (100 km) over onverharde wegen met gaten komen we aan bij de eindbestemming van de bus. Hier staat iemand van het hotel al te wachten. Achterop de motor (met backpack en een andere tas) wordt ik naar het hotel gebracht.
De kamers van het hotel bevinden zich over het park verspreid. Het is hier groen, heel groen. Ik besef nu pas dat ik dat al een hele tijd niet meer heb gezien. De lunch is dit keer geen dal bath
maar gebakken aardappeltjes met een soort hachee en groenten. Dat maakte mij zo blij :). Om 16 uur begon het programma met een historische uitleg over de Nepalese bevolking en het ontstaan van chitwan. Hierna hebben wij met vier mensen een junglewalk van een uur gedaan waarbij we meerdere olifanten en verschillende soorten vogels hebben gespot. Tegen 18.00 uur vond de zonsondergang plaats bij de rivier, er was geen enkele wolk zichtbaar.

Op donderdag 6 april stond het ontbijt om 6.30 uur klaar, yoghurt met crusli en een omelet met toast. Tegen 7.15 uur zijn we met een groep van acht mensen begonnen aan het tweede gedeelte van de junglewalk.
Er werd een korte introductie gegeven wat je moest doen als je bepaalde dieren zag. Dus... Bij een tijger moet je oogcontact maken en vervolgens achterwaarts lopen. Bij een beer moest je als groep luide geluiden maken oftewel schreeuwen om ze af te schrikken en bij een rhino moest je hopen dat ze je niet zagen en ruiken, verder was er geen manier om weg te komen.. Met deze informatie moest
het wel goed gaan komen. Eerst moesten we een rivier lopend oversteken, het water kwam tot boven mijn knieën, het scheelde dat het al boven de 20 graden was dus mijn flodderbroek was snel droog.
Er liepen trouwens 3 gidsen mee voor de veiligheid. Als wapen hadden ze alle drie een bamboestok bij zich om de dieren af te schrikken :). We hebben een python slang gezien die een jong hertje
had gedood nog geen minuut daarvoor. De junglewalk duurde in totaal 3 uur en we hebben veel herten gespot (niet de kleintjes zoals in Nederland, maar het formaat van een paard). Net toen we de rivier weer wilden oversteken terug naar het park zag één van de gidsen in de verte een rhino! Heel snel en stil zijn we naar de plek gegaan en inderdaad daar stond die dan.. Wat een beest zeg!! Ik snap nu best dat er geen manier is om te ontkomen. Af en toe leek hij onze kant op en bewoog wat, dit maakte het spannend!

Na de lunch was het tijd voor een kano vaart, het was een oude hele lange boot. Nog geen vier minuten onderweg zagen we een krokodil. Hij bleef heel rustig in het water liggen terwijl we een nog geen halve meter afstand waren. Tijdens de één uur durende vaart heb ik verschillende vogels gezien van rood tot fel blauw en veel verschillende bloemen. Wat een stilte.. Het enige wat je hoorde waren de verschillende geluiden van dieren. Dit was echt een heel rustgevende plek.
Toen we terug kwamen van de kanovaart werden we gelijk in de jeep naar het olifanten gedeelte gebracht in Chitwan. De olifanten waar je een tour op maakt zijn allemaal vrouwtjes, de mannen leven alleen
in het wild of zitten vast. Deze tour vond ik zeer indrukwekkend. In slakkentempo en vanuit een hoogte (4 tot 5 meter)zag je de jungle.
Ik zou deze ervaring niet willen hebben missen maar één keer op een olifant zitten is genoeg, toch vind ik het zielig dat ze mensen vervoeren. Ohja... Wat ook heel fijn was is dat de olifant aardig vaak nieste, ik kreeg een lekkere klodder op mijn arm en gezicht.. Na het diner zijn we naar een culturele avond in het dorpje geweest. Er werden zes acts uitgevoerd. De eerste act werd door dames uitgevoerd. Het was net kraaiengezang, wat hoog haha. De Nepalese mannen deden een dans waarbij er gebruik werd gemaakt van bamboestokken en vuur. Tijdens de allerlaatste dans kon iedereen meedoen.

Op vrijdag 7 april zijn we om 7.15 met de bus vertrokken vanuit Chitwan naar Pokara waar de trekking gaat beginnen. Het was echt een vreselijke busrit. Je werd van links naar rechts en van voor naar achter gelanceerd vanuit je stoel.. Ik vroeg me af of er ergens op de wereld nog meer van dit slechte wegdek zou zijn. De airco en de kleine ventilatoren werkten ook niet, gelukkig kon het raampje van de bus op een kiertje open. Na een reis van 8.5 uur zijn we dan eindelijk in Pokara. Bij het busstation, waar het busje van het hotel op ons staat te wachten, begint het in een keer super hard te hagelen. Dit duurde maar 10 minuten maar de straten stonden blank. In het hotel ontmoet ik twee andere vrijwilligers (Ayla en Helena) en Razu en Sanju. Met z'n zessen gaan we morgen beginnen aan de trekking. In de avond hebben we wat gegeten in de stad, ik heb momo's gehad.. Dery mito (erg lekker!)

Zaterdag 8 april
Om 7.30 vertrokken we naar Nayapul waar we om 9.30uur starten met de trekking. Onderweg zie je fishtail en annapurna south bergen al in de verte met de witte sneeuwtoppen, zo ontzettend gaaf.
Op dat moment kon ik mij nog niet voorstellen dat ik dit van dichtbij ga zien. Tot de lunch gaat het mij goed af, gelukkig heb ik nergens last van gehad. Het is rond de 25-28 graden dus het is behoorlijk zweten. Na de lunch kom je op het beruchte punt van de 3000 traptreden (de treden zijn ongelijk en schuin). Over deze 3000 treden hebben we twee uur gedaan. Tegen 16.30 uur komen we aan in het hotel waar we overnachten. De omgeving is echt zo gaaf!! Je slaapt echt letterlijk
in de bergen. Ezels, paarden maar ook mannen, vrouwen en kinderen die de paden omhoog wandelen om eten en goederen naar de bergrestaurants en huizen brengen. Ongelofelijk hoeveel gewicht deze mensen moeten dragen. In de avond hebben we nog een kaartspel gespeeld. Om 20.30 uur was het tijd om te gaan slapen. Dag 1 heb ik voltooid op naar dag 2!

Op zondag 9 april hebben we om 7.00 uur ontbeten (melk met muesli en appelstukjes) en zijn we begonnen aan dag 2 van de trekking op maar Ghorepani. Het lopen vandaag was een stuk minder stijl dan gisteren. Het grootste gedeelte van de dag liep je in de schaduw oftewel de jungle, het bos, zoals Sanju en Razu het noemen. Het is heel lastig te beschrijven wat ik allemaal heb gezien. Mijn foto’s in het fotoalbum hieronder zeggen genoeg denk ik! Onderweg kom je vaak dezelfde mensen tegen door de pauzes die je neemt. Rond 14.00 uur zijn we bij het hotel 'hungry eye' waar we overnachten en waar ik een warme douche heb kunnen. Het uitzicht vanuit de kamer is echt gaaf, het zou zo op een ansichtkaart kunnen staan. Ook vandaag heb ik nergens last van gehad, mijn conditie laat mij gelukkig
niet in de steek :)